GETUIGENIS VAN SOLANGE

Ik ben erg blij te kunnen schrijven over mijn ervaring met betrekking tot genezing van de geconstateerde borstkanker, op afstand ook ondersteund door je klankzang. Het is erg belangrijk voor mij om deze ervaring te onthouden, omdat die verre van voorbij is, gezien het pad dat ik afleg dankzij deze ziekte. Op 30 november 2022 is het precies 1 jaar geleden dat ik de biopsie heb gehad. Ik herinner me dat toen ik me realiseerde dat er iets mis was met de mammografie en de radioloog me dringend adviseerde om de biopsie te doen, ik al mijn emoties bevroor. Nadat ik de bevestiging had gekregen dat er een triple negatief carcinoom in mijn rechterborst tot leven was gekomen, stond ik mezelf een korte bevrijdende kreet toe met mijn moeder en onderging toen, de instructies opvolgend, alle volgende tests als een robot. Ik was als verdoofd. De resultaten van de onderzoeken die ik had moeten laten doen, waren voorbereidend op het soort therapie dat ik zou ondergaan, en het duurde ruim 50 dagen voordat ik aan mijn gepersonaliseerde chemotherapiebehandeling kon beginnen.

Ik herinner me de datum nog heel goed: 20 januari 2022. Dat was het keerpunt. Je begon voor mij te zingen en ik begon mijn emoties te voelen stromen die ik met zoveel zorg had afgedekt. Het eerste wat ik sterk voelde was de ziekte die al een paar dagen in de borst tot aan de keel begon te branden. De indruk was dat die met me wilde communiceren, iets naar me wilde schreeuwen. Dus de dagen na de eerste cyclus maakte ik een sjamanistische reis om de geest van de ziekte te ontmoeten en zag ik het in de onderwereld in al zijn kracht als een enorm vuur met menselijke trekken. Hij nam me op zijn schouders en leidde me het imaginaire bos in dat ik van bovenaf betoverd zag. De geest gaf me maar één antwoord op mijn vragen: "De confronterende ervaring is het middel om een groter doel te bereiken". Deze woorden echoden sindsdien elke dag in mij, alsof er iets in mijn ziel moest worden gewekt, alsof er een sleutel nodig was om mijn schatkist te openen.

De week daarop vroeg ik een dierbare vriend van mij om mijn haar te scheren, ik wist dat ik het door de chemotherapie zou verliezen, maar ik voelde dat er een ceremonie nodig was om het te knippen, om het te eren en het door het vuur te transformeren, voordat dit zou gebeuren. Het feest werd bijgewoond door enkele van mijn vrienden en mijn zus, we hebben ook een video gemaakt en we hadden veel plezier samen. Ik voelde me gelukkig en vredig, klaar voor initiatie (zie de foto's). De volgende maanden bleef ik behandelingen ondergaan en communiceren met de geest van vuur door de trance van de sjamanistische reis. Ik ontmoette ook de geest van de geneeskunde om hem te bedanken voor zijn werk en ik riep mijn hele pantheon van geallieerde geesten me te helpen, inclusief de witte vos, mijn sjamanistische krachtdier dat je in een van je laatste sessies ook hebt gezien, lieve tante. Ondertussen zijn er 8 maanden verstreken en ben ik blijven werken met dezelfde energie als altijd, zonder ooit een chemotherapiesessie, met onderzoeken en bezoeken met perfecte resultaten te hebben overgeslagen. 

Ik geloof dat je constante steun met zingen tijdens de reis me energetisch heeft ondersteund en mijn pad enorm heeft vergemakkelijkt. Ik heb me altijd gelukkig en sterk gevoeld, beschermd door de energieën van de geesten en in verband met mijn ziekte, die nu ook een bondgenoot is en niets meer was dan een krachtige boodschap die begrepen moest worden, en zo de mijne, zelfs fysiek, ten volle werd. Dit hele proces heeft me grondig veranderd. Ik voel me goed en verbonden met het universum en met mijn lot. Ik zie liefde in de kleine dingen en ik voel me oneindig dankbaar dat ik de kans heb gekregen om aan mijn pad van transformatie te beginnen. Ik weet nog niet waartoe het zal leiden, maar ben me wel bewust dat het voor mij het juiste is.