Evaluatie
Jeanette Noorlander

Na afronding van klankzang als ondersteuning tijdens chemokuur en bestraling heeft Titia voorgesteld het onderzoek voort te zetten als een vorm van nazorg.
Eens per maand kwam Titia bij mij thuis voor klankzang. Op mijn verzoek hebben we dit gecombineerd met – ook eens per maand – een individuele klanksessie, gericht op mijn eigen klankuiting. Zo had ik iedere twee weken een intensieve klankbeleving.

EVALUATIE KLANKZANG

In deze nieuwe fase van Klankzang heb ik gemerkt dat klanken die “binnen” komen in een lichaam wat zich in een soort schokgolf bevindt veelal duidelijke ervaringen hebben gegeven. In een zich herstellend en ‘rustiger’ lichaam heb ik de klanken op een vlak ervaren waar woorden nogal eens tekort schieten. Je voelt en weet dat er iets gebeurt, maar de klanken bewegen zich dan op een niveau dat buiten vorm en begrip lijkt te gaan.
Toch iedere keer weer is klankzang voor mij een intens mooie en diepgaande ervaring en ben ik onder de indruk van de werking die het op mij heeft gehad en heeft.
Net als in de eerste fase ervaar ik klankzang als een heldere vorm van communicatie. Communicatie met mijzelf, communicatie ook met de niet-fysieke wereld waar je deel van uitmaakt. Het brengt me veelal in een staat van enorme diepe ontspanning en rust, die ik nog niet eerder zo heb ervaren.
Door het veelvuldig ervaren, via klank, van die wereld van intense schoonheid, ruimte en stilte, is het voor mij steeds meer een werkelijkheid geworden. Het speelt zich niet in hogere sferen af. Het is een werkelijkheid waarin ik thuishoor en die ik beleef en leef op aarde. De schoonheid, stilte en ruimte ervaar ik steeds meer als een natuurlijk onderdeel van mijn zijn. In mijn dagelijkse doen ben ik evenwichtiger dan ooit.
Klankzang werkt voor mij als een spiegel – maakt zichtbaar. Ik ben iemand die niet makkelijk iets aanneemt. De klanken geven mij een zodanige spiegel, ook in de beelden die Titia terug geeft, dat ik er niet meer omheen kan. Want ik ervaar het zelf! Zo is er geleidelijk aan een besef in mij gegroeid over mijzelf, een vertrouwen gegroeid in mijzelf. Dit is voor mij een heel wezenlijke verandering die zijn vruchten afwerpt in het dagdagelijkse leven.
Daar waar klankzang in de eerste serie een enorme ondersteuning was in een toch indringend proces van nieuwe geboorte, heeft klankzang in deze fase mij zichtbaar gemaakt wie en wat ik ben. Daarmee is het belangrijkste fundament gelegd voor mijn leven nu.

EVALUATIE KLANKSESSIE

Klanksessie is een andere vorm van persoonlijke verdieping. Aanvankelijk voelde het voor mij als “hard werken”. Ik ben er nogal wat geremdheden in tegengekomen. Ook hier fungeert klank als een spiegel, maakt zichtbaar, maar meer op het persoonlijkheidsvlak. Gaandeweg kon ik mij steeds vrijer en spontaner overgeven aan de klanken. Dit is op zichzelf al een heel bevrijdend proces. Maar er waren ook diepe belevingen van mijzelf, over mijzelf, waarbij Titia als een belangrijk klankbord fungeerde.
“Het zelf ervaren” – ook via mijn eigen klankuiting – heeft volkomen aangesloten bij de klankzangbelevingen. De klanksessies hebben daarin voor mij aanvullend en bevestigend gewerkt.
Als heel prettige bijkomstigheid heb ik gemerkt dat mijn ademhaling veel vrijer en dieper is geworden. De effecten zijn voelbaar in mijn totale zijn.

Na twee jaar klankzang in verschillende fases en vormen te hebben mogen ervaren kan ik volmondig zeggen dat klankzang als instrument ‘werkt’ – in helderheid, schoonheid en eenvoud. Een prachtig middel wat een ieder in feite tot z’n beschikking heeft.

Jeanette Noorlander

* Klankzang oftewel de tonen van de klankzang werkt/werken, zoals ik het ervaar, in op de trilling van energie, die wij zijn.
Ik ervaar de klanken als zoekende deeltjes, die een verloren gegaan evenwicht proberen te herstellen.
Dit gebeurt m.i., door aanvulling of verwijdering van elementen in de energiestromen van onze verschillende lichamen.
Als ik de klanken hoor, is het, alsof mijn oren ze herkennen van lang geleden.
Het is een soort oervanzelfsprekendheid, die ik blijkbaar vergeten was en die ik me nu weer herinner.

* Het werkt naar mijn idee, omdat het, net als wij, een ‘natuur-verschijnsel’ is.
Het is iets van ons, wat wakker gemaakt wordt en weer gaat trillen c.q. stromen.
Dit brengt een ‘genezende’ werking op gang, een soort thuiskomen in dat deel wat afgesloten was; dat deel wat verstopt was.
Zo kan het nu weer stromende ‘vergeten deel’, het geheel weer bereiken en zo ‘heel’ worden.

Wel is het zo, dat de ontvanger van de klanken open moet kunnen c.q. durven staan, om te kunnen ontvangen.
Daarom is het, naar mijn inzicht, belangrijk, dat duidelijk is of wordt gemaakt, dat niet persé de ziekte genezen wordt (dat is tenslotte de allerdiepste (wan)hoop van een zieke), maar de energie of etherie. Hierdoor ontstaat de mogelijkheid om zeer diep ontspannen te raken.
Deze diepe en heldere ontspanning, helpt om de ziekte te dragen en er als het ware even de scherpe kantjes af te halen.
Dit kan een zeer positief effect hebben op het welbevinden van de zieke en daardoor op het ziekteproces.

* Tenslotte wil ik het hebben over aandacht voor de eventuele schuldvraag.
Veel zieken (ook ik) worstel(d)en hiermee.
Is er iets in mij of in mijn leven, wat me ziek gemaakt heeft en vooral, wat heb ik gedaan of nagelaten waardoor ik ziek geworden ben?
Een pijnlijke, moeilijke en toch ook noodzakelijke zoektocht, met veel psychologische, en spirituele facetten, die een grote druk kan leggen op de door de ziekte, toch al verzwakte mens.
Dit vraagt veel ondersteuning en erkenning en hiervoor is de relatie tussen de zanger(es) en de ontvanger van groot belang. Het (helings)-proces vindt immers plaats in de afstemming en samenwerking tussen de zanger en de ontvanger!
De zanger draagt hierbij veel verantwoordelijkheid.

Dit verantwoordelijkheidsgevoel, heb ik bij de klankzangeres die voor en met mij, al zoveel keren zo prachtig en liefdevol gezongen heeft, ten volle ervaren en ik ben bij haar dan ook in goede en integere handen.

door Dora Westgeest

De klankzang heeft mij veel gebracht.
Aanvankelijk heb ik de samenkomsten ervaren als een samenwerking, die er op gericht was een stabilisatie en later een harmonisatie te brengen in mijn energievelden op verschillende niveau’s.
Dit was voor mij de periode van veel lichamelijk ongemak, waarbij het ervaren van de klankzang als een harmoniserend/warm bad was.
Vooral de regelmaat was prettig.

Na de periode van harmonisatie en stabilisatie en ordening kwam de tijd van inventarisatie.
De weg naar de ziel bleek nu open om te kunnen beluisteren wat de wensen/capaciteiten en mogelijkheden van deze ziel zijn.
De klanken lichten als het ware deze mogelijkheden, wensen en capaciteiten op.
Door de helderheid en het licht ontstaat een activatie van de sluimerende energieën.
En nu het activatieproces begonnen is, kan deze nieuwe energie naar buiten stromen!

Hoe breng ik jarenlange klankbelevingservaringen met Titia in het kort onder woorden, zonder mijn en haar ervaringen tekort te doen?

Ik wil beginnen met te zeggen dat de klankbelevingservaringen met Titia mijn bewustzijnsontwikkeling op een bijzondere wijze vooruithelpt.
Aan het begin van elke klanksessie vindt een afstemming van ziel tot ziel plaats die dan, via de klankzang van Titia, in ons samenzijn tot expressie komt. Hierdoor komt bij mij een innerlijk proces op gang dat zich verdiept doordat ik daarna zelf mijn eigen klankenreeks op het natuurlijk ritme van mijn ademhaling naar buiten breng. Elke keer is dit een nieuwe, een andere ervaring. Het is nooit hetzelfde, altijd geeft het me het gevoel van een hernieuwd ontmoeten van mezelf, in mezelf. Hierdoor heb ik stap voor stap geleerd mijzelf volledig serieus te nemen en te leren vertrouwen op mijn innerlijke wereld en eigen waarheid.

Klankbeleven met Titia vind ik steeds opnieuw een opwindende en enerverende ontdekkingstocht naar de subtiele wereld van het innerlijk leven, die daardoor voor mijn bewustzijn meer zichtbaar, voelbaar, ervaarbaar wordt. Via de wisselwerking met Titia, door haar oordeelloze inzicht, haar onvoorwaardelijkheid, haar wijsheid en liefde kunnen deze ervaringen plaatsvinden.
Op heldere en oprechte wijze “vertaalt” Titia de innerlijke beelden die zij in haarzelf, naar aanleiding van mijn klankenreeks, ervaart. Deze uitleg is onontbeerlijk om de subtiele ervaringen van mijn gevoelsleven en vooral van het diepere proces wat zich op dat moment in mij afspeelt, herkenbaar, zichtbaar en concreter te maken.

Klankbeleven is voor mij het ervaren van de schoonheid van het leven van de ziel, met haar eigen kleuren, vormen, lichtschakeringen, en vooral met haar eigen symbolische beeldtaal.
Klankbeleven is ook het zonder oordeel aan het licht brengen van mijn schaduwkanten die verdwijnen als sneeuw voor de zon, alleen doordat ze aan mijn bewustzijn getoond zijn geworden. Na afloop voel ik me altijd licht, helder, opgeschoond en voel de behoefte “iets” te willen vieren.

Wat ik het allermooiste vind is dat in dit hele proces er niets maar dan ook helemaal niets valt te sturen of te willen of te controleren. Ik weet inmiddels dat ik al helemaal niets bereik “door mijn best te doen”. Het betekent voor mij volledige overgave aan wie ik ben op dàt moment, geen oordeel hebben, alleen waarnemen wat er is. En zo wil ik ook in het leven staan en deze sessies zijn voor mij ware geheugen-steuntjes op deze weg.

Elke sessie is voor mij weer een nieuw avontuur. Ik stap in een heel andere werkelijkheid – die van de klanken en de beelden die erbij opkomen.
Goed en fout bestaan hier niet en het ontbreken van houvast geeft soms een wat ongemakkelijk gevoel. Maar deze twee hebben met controle te maken en niet met ethisch besef.

Het zingen van de klanken is ongelooflijk direct, en de beelden die erbij komen ook. “Ik” heb daar geen invloed op, “Ik” kan er alleen naar kijken, en vervolgens vertellen wat ik zie en voel en de associaties die bij me opkomen, en van Titia haar beelden en beleving horen. De twee verhalen vullen elkaar aan of dagen elkaar juist uit om verder te gaan in een volgende ronde…

En zo openen zich allerlei wegen… de klanken en beelden blijken heel verrassend te maken te hebben met mijn levensthema’s en werpen er een heel eigen licht en geluid op. De beelden en klanken vertellen hun verhaal heel anders dan ik ooit zou kunnen bedenken en leiden mij al snel tot essentiele zaken. Gaandeweg wordt duidelijk in welk energieveld ik sta en hoe dat op mij inwerkt en wat mijn werking is. Ik ga zien wat mij voedt en aandacht mag krijgen en wat ik los kan laten. Tijdens de sessie verandert ook het evenwicht en raak ik meer geaard en in balans. De dagen daarna werkt het proces nog verder.

Het werken met klankzang is iets wonderlijks dat aan woorden voorbijgaat. Goed kunnen visualiseren blijkt niet nodig; mijn talenten liggen op andere gebieden.