Een veelgehoorde vraag
Wat is nu eigenlijk waarheid….is een veelgehoorde vraag waar niet zo een-twee-drie een eensluidend antwoord op gegeven kan worden. Want als we zo om ons heen kijken lijkt het erop dat ieder zo zijn eigen waarheid heeft, waar ook nog eens verwoed aan vast wordt gehouden. Deze eigen waarheid staat vaak lijnrecht tegenover die van een ander, wat discussies uitlokt op kleine en op grote schaal. Deze leiden, wanneer we voor ons eigen gelijk gaan, tot een weinig bevredigend resultaat en al zeker niet tot een oplossing van een vraagstuk. Het bevechten van andermans waarheid, of dit gebeurt op het strijdtoneel van de enkeling, een groep of op wereldniveau, uit zich altijd in een vorm van verdediging of aanval die, zolang er enig begrip voor de ander ontbreekt, in onenigheid, terreur of oorlog uitmondt.
Bij zulke verstoorde verhoudingen ligt zoals altijd ‘iets van de waarheid’ in het midden.
De tegenstelling
Zo zijn we weer op het terrein van de tegenstellingen aangekomen, het dualistisch, onderbewust, onwetend niveau dat ons tot reageren dwingt en het ons onmogelijk maakt enig ander aspect van de waarheid toe te laten. We zien dan dat de overheersende wanorde en de strijdende krachten in onszelf onze focus op de chaos buiten ons gericht houden, waardoor we overal in de wereld op het uiterlijke gebied de gevolgen van die innerlijke dualistische strijd terugvinden.
Innerlijke oorzaak, uiterlijke gevolgen
Zijn we ons bewust van het feit dat de innerlijke oorzaak uiterlijke gevolgen heeft, dan kan het een aanleiding zijn eens na te gaan hoe we zelf in het leven staan en onze waarheid hanteren, zodat we de daaraan verbonden zichtbare gevolgen voor onszelf en onze omgeving kunnen opmerken. Zodra we tot het besef komen dat we blijven vasthouden aan ons eigen gelijk, kunnen we al met een sprankje bereidheid onze vastgeroeste overtuiging van de waarheid herzien en zo voorkomen dat we vervallen in fanatisme, dat leidt tot extremisme, fundamentalisme en terrorisme zoals we die in naam van de waarheid rondom ons tot uitbarsting zien komen in de wereld van vandaag.
Inspiratie en intuïtief begrip
Wanneer ons bewustzijn in onze eigen kleine wereld gecentreerd is, worden we op de weg naar waarheid van buitenaf beïnvloed. Dit betekent dat onze kennis beperkt blijft tot een eenzijdige en discussie uitlokkende mening die we op gezag van een autoriteit voor waar aannemen. Ook het waarheidsgehalte van tradities of van geschriften van wijzen, alleen omdat die door wijzen geschreven zijn, kan niet zonder meer geaccepteerd en gehanteerd worden, omdat al die overgenomen kennis zonder inspiratie niet doorleefd en intuïtief begrepen is.
Innerlijke kennis
Hebben we ons echter toegelegd op de uitbreiding van bewustzijn en het gebracht tot een ontwikkelde ruime staat met de daarbij behorende innerlijke kennis, dan kunnen we van binnenuit gaan werken. We kunnen zo op de ruimer begrepen waarheid de nadruk leggen, onze persoonlijke waarheid, gevat in eerzucht, belang en reactie, opzijzetten en het innerlijk contact vasthouden. Daardoor krijgen we toegang tot een ruimere werkelijkheid waarin universele waarheid en waarde een steeds grotere plaats innemen. Als mens kunnen we zoveel van de waarheid uitdrukken als onze ontwikkeling toelaat, en zelfs als we het hoogst mogelijke bereikt hebben, zullen we beseffen dat we nog maar een fractie van het universele ware hebben leren kennen. We kunnen daarom niet meer doen dan het onderscheid leren maken tussen waarheid, gedeeltelijke waarheid en onwaarheid, zodat de echtheid van elk gegeven door ons gezond verstand en ruimer bewustzijn bekrachtigd wordt, om er vervolgens overeenkomstig naar te handelen.
Universele verhoudingen
Ook dat zien we dan in de uiterlijke wereld terug. Want wanneer ons denkvermogen zodanig is ontwikkeld dat we met de grotere werkelijkheid in aanraking zijn gekomen, kunnen we schoonheid en waarheid waarnemen, deze vastleggen en – het allerbelangrijkste – vormgeven in ons dagelijkse leven. Dit heeft hoopgevende gevolgen, niet alleen voor onszelf, maar ook in onze omgeving en in de wereld waarin we bestaan. We geven blijk van het feit dat we de innerlijke strijd hebben kunnen overstijgen en onze intuïtie in gebruik hebben genomen door het contact met onze ziel. We komen steeds meer op de hoogte van universele verhoudingen en langzaam maar zeker worden we ons volledig bewust van alles wat we doen. We hebben onze persoonlijke belangen ondergeschikt weten te maken aan het welzijn van het geheel, en de universele waarheid dat alles op energetisch gebied met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk is, leren erkennen. We beseffen in welke aardse verstrikkingen we zijn terechtgekomen, en weten nu door middel van onze intuïtie de kosmische innerlijke waarheid te bereiken, te integreren en te gebruiken.